کد مطلب:161773 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:253
رجعتی خطرناک
در نهایت گفتنی است كه با آرمندگی سیاسی در كشور، مشاهده می شود كه شكل و محتوای مراسم عزاداری اندك اندك به همان وجهه ثبوتی آن گرایش می یابد. نوع عزاداریها و محتوای اشعار دوباره سكون آور و صرفا به صورت اظهار ارادت و تاسف ساخته و پرداخته می شود. روند كار مداحان، گویندگان و سرایندگان مراثی بیشتر در راستای تهی سازی از پیام و به صورت رقت آور در حركت است. دروغ پردازی ونقل عجائب برای گرمی مجالس در قالب گفتار و یا اشعار، هر ساله فزونی می یابد، و اشعار بی محتوا برای دسته جات سینه زنی و زنجیرزنی بیش از پیش مورد توجه قرار می گیرد و همه ساله ابداعاتی در شكل مراسم عزاداری و هیات مذهبی ایجاد می شود كه با روح این نهضت بیگانه است؛ همه و همه این مسایل گویای رجعتی خطرناك است كه بزرگترین دستاوردها قیام و رسالت سیدالشهداء و حتی دیگر معصومین علیهم السلام را تحت تاثیر شدید قرار خواهد داد و در زمانی كوتاه دوباره این مجالس و محافل به صورت تحریف شده و صرفا برای بخشش گناهان و شفاء دردها در خواهد آمد؛ یعنی توجه به خود حادثه تا فلسفه آن. روضه خوانیها هر روز طولانی تر و دروغهای رقت آور هر روز پرحجم تر و مداحان بدعت آور هر روز افزونتر!
روند فعلی نوع مجالس و محافل عزاداری، نشان دهنده رجعتی در راستای تغییر نگاه به این حادثه عظیم است؛ یعنی عاشورا را به یك مراسم سنتی تبدیل ساختن و از مسایل جامعه دور كردن. این رجعت، بدعتها و خرافات بسیاری را در پی دارد و عملا نگاه مردم را از عمیق نگری منصرف خواهد كرد. افزودن به زرق و برق و شكوه ظاهری و استفاده از علم و كتل های فراوان و بوق و كرنا از یك طرف، و بهره وری از اشعار كم محتوا و گاهی ذلت آور و سطحی و سخیف، دوباره این مراسم حیاتبخش را به مجالس عادی و كم اثر بدل خواهد كرد. خلاصه كلام این كه اختلاط میان این وجهه و یا تاكید بر مقام ثبوتی ائمه معصومین بالاخص حسین بن علی علیه السلام و بالتبع عاشورا، جامعه را از تاثیرپذیری دور و زندگی و مشی عملی آنها را رازآلود و دست نایافتنی خواهد كرد و آنها را از مقام اسوه بودن و هادی و مرشد جامعه قرارگرفتن خارج و در یك جمله «امامت و
جلوداری» آنها را مخدوش خواهد ساخت به گونه ای كه امكان ارتباط عملی بین آنها و ارادتمندان منتفی خواهد شد. ما امروز نیازمند نگرشی اثباتی هستیم و وظیفه ما نیز همین است تا بتوانیم گفتار و مشی عملی آنها را در سراسر زندگی خویش وارد كرده و با آنها ارتباطی بدون تكلف و الگوپذیر برقرار سازیم.
روند فعلی نوع مجالس و محافل عزاداری، نشان دهنده رجعتی در راستای تغییر نگاه به این حادثه عظیم است؛ یعنی عاشورا را به یك مراسم سنتی تبدیل ساختن و از مسایل جامعه دور كردن. این رجعت، بدعتها و خرافات بسیاری را در پی دارد و عملا نگاه مردم را از عمیق نگری منصرف خواهد كرد. افزودن به زرق و برق و شكوه ظاهری و استفاده از علم و كتل های فراوان و بوق و كرنا از یك طرف، و بهره وری از اشعار كم محتوا و گاهی ذلت آور و سطحی و سخیف، دوباره این مراسم حیاتبخش را به مجالس عادی و كم اثر بدل خواهد كرد. خلاصه كلام این كه اختلاط میان این وجهه و یا تاكید بر مقام ثبوتی ائمه معصومین بالاخص حسین بن علی علیه السلام و بالتبع عاشورا، جامعه را از تاثیرپذیری دور و زندگی و مشی عملی آنها را رازآلود و دست نایافتنی خواهد كرد و آنها را از مقام اسوه بودن و هادی و مرشد جامعه قرارگرفتن خارج و در یك جمله «امامت و
جلوداری» آنها را مخدوش خواهد ساخت به گونه ای كه امكان ارتباط عملی بین آنها و ارادتمندان منتفی خواهد شد. ما امروز نیازمند نگرشی اثباتی هستیم و وظیفه ما نیز همین است تا بتوانیم گفتار و مشی عملی آنها را در سراسر زندگی خویش وارد كرده و با آنها ارتباطی بدون تكلف و الگوپذیر برقرار سازیم.